Η φαντασία καταργεί το πετρέλαιο

Από το Πράσινο Ποντίκι
Σε έναν κόσμο χωρίς βενζίνη και πετρέλαιο, σε τι θα μπορούσαν να μας χρησιμεύουν οι αντλίες; Το ερώτημα μπορεί να είναι βέβαια λίγο έως πολύ ουτοπικό, αφού μόνον σε ταινία μπορεί να δούμε τον κόσμο μας να έχει «απεξαρτηθεί» από τα ορυκτά καύσιμα, η απάντηση, όμως, για το τι θα κάναμε τις αντλίες βενζίνης και πετρελαίου προκάλεσε «έκρηξη» ιδεών και οι μετατροπές που έγιναν είναι όντως εντυπωσιακές.

Οι προτάσεις κυμαίνονται από καρέκλα για κουρείο, ενισχυτή για ηλεκτρική κιθάρα, μίνι γκολφ, τηλεφωνικό θάλαμο, πιάνο, σπιτόσκυλο, μηχάνημα για τσίχλες, τζάκι, χρηματοκιβώτιο, μηχανή παρασκευής ποπ κορν, τζουκ μποξ μέχρι και ψυγείο!

Η πρωτότυπη εικαστική παρέμβαση εντάσσεται στο πλαίσιο της εμφάνισης του πρώτου εμπορικού ηλεκτρικού αυτοκινήτου της Nissan, του Leaf, στην Αυστραλία.
Οι υπεύθυνοι της καμπάνιας καλούν τους Αυστραλούς να ψηφίσουν διαδικτυακά για την καλύτερη μετατροπή αντλίας ψηφίσουν διαδικτυακά για την καλύτερη μετατροπή αντλίας βενζίνης και οι πλέον τυχεροί θα μπορέσουν να πάρουν τις εντυπωσιακές κατασκευές στο σπίτι τους.

«Πόλεμος» για την Αρκτική

Από το Πράσινο Ποντίκι

Η λέξη «πόλεμος» στον τίτλο, ίσως, θα μπορούσε να μπει και χωρίς εισαγωγικά αφού τα γεγονότα που πρόκειται να διαδραματιστούν στο αμέσως προσεχές διάστημα στη μοναδική απάτητη περιοχή του πλανήτη δεν θα απέχουν και πολύ από την έννοια των πολεμικών εχθροπραξιών. Ήδη σε εξέλιξη βρίσκεται ένας γεωπολιτικός, οικονομικός και εταιρικός «πόλεμος» για το ποια χώρα και μέσω ποιων εταιρειών θα σφετεριστεί το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που κρύβεται στα παγωμένα «σπλάχνα» του Βόρειου Πόλου, την ίδια στιγμή που οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες από όλο τον κόσμο συνασπίζονται για να δώσουν τη δική τους «μάχη» για τη σωτηρία της Αρκτικής, της μοναδικής γης που ανήκει σε όλους τους κατοίκους του πλανήτη.
Ήδη η Greenpeace από τις 21 Ιουνίου ξεκίνησε παγκόσμια κινητοποίηση για τη σωτηρία της Αρκτικής και καλεί σε συστράτευση τους πολίτες ολόκληρου του πλανήτη προκειμένου να μη γίνουν πράξη τα σχέδια των πετρελαϊκών κολοσσών για την εκμετάλλευση 90 δισεκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου, που ισοδυναμούν με την καταστροφή της μοναδικής ακόμα απάτητης περιοχής του πλανήτη.
Την πρωτοβουλία της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης για τη συγκέντρωση 1 εκατομμυρίου υπογραφών μέχρι στιγμής στηρίζουν μεγάλα ονόματα των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο Πέδρο Αλμαδοβάρ, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, η Πενέλοπε Κρουζ, ο Τζον Χαρτ, ο Τιμ Ροθ, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ και ο δικός μας Γιώργος Χωραφάς. Οι πολίτες ζητούν τη δημιουργία ενός παγκόσμιου καταφυγίου στην ακατοίκητη περιοχή γύρω από τον Βόρειο Πόλο – γνωστή και ως High Arctic – με σκοπό να απαγορευτούν οι υπεράκτιες γεωτρήσεις πετρελαίου και η βιομηχανική αλιεία στην ευρύτερη περιοχή. Τα ονόματα του ενός εκατομμυρίου πολιτών που θα υπογράψουν θα τοποθετηθούν στον Βόρειο Πόλο, μαζί με μία Σημαία για το Μέλλον.


Τα «Αρκτικά Στρατιωτικά Τάγματα»

Οι ορέξεις των ισχυρών κρατών και των πανίσχυρων πετρελαϊκών εταιρειών για την εκμετάλλευση της Αρκτικής άρχισαν να εκδηλώνονται με επιθετικό τρόπο όταν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, με το λιώσιμο των πάγων, αποκάλυψαν ένα νέο παρθένο πεδίο δόξης λαμπρό για τα γεωτρύπανα.
Έτσι οι ίδιες οι εταιρείες της λεγόμενης βρόμικης ενέργειας και οι ίδιες οι κυβερνήσεις που με την πολιτική τους ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή και το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική, έχουν, ήδη, καταστρώσει τα σχέδιά τους για να επωφεληθούν από το καταστροφικό τους έργο. Οκτώ χώρες διεκδικούν κομμάτι της απάτητης γης του πλανήτη, και συγκεκριμένα η Ρωσία, η Νορβηγία, η Δανία, η Ισλανδία, ο Καναδάς, οι ΗΠΑ, η Φινλανδία και η Σουηδία και γι’ αυτόν τον λόγο δίνουν το στίγμα τους ενισχύοντας τις στρατιωτικές τους δυνάμεις στην περιοχή της Αρκτικής, προβάλλοντας τεχνητούς εχθρούς και κινδύνους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Greenpeace, το παρασκήνιο αποκαλύφθηκε από το Wikileaks με έγγραφα που έφεραν τις ΗΠΑ να μιλούν για «αύξηση των στρατιωτικών απειλών στην περιοχή της Αρκτικής» και τη Ρωσία να προβλέπει «ένοπλη επέμβαση στο μέλλον». Δεν είναι, επίσης, καθόλου τυχαίες οι πληροφορίες για την προμήθεια ειδικών υποβρυχίων και πυρηνοκίνητων παγοθραυστικών, όπως επίσης και οι ανακοινώσεις Ρωσίας και Νορβηγίας για τη δημιουργία στρατιωτικών «Αρκτικών Ταγμάτων» που θα αγωνιστούν για τα εθνικά τους συμφέροντα. Καθόλου τυχαία δεν ήταν όμως και η γιγαντιαία στρατιωτική άσκηση που πραγματοποιήθηκε στην Αρκτική από τις 12 έως τις 21 Μαρτίου με την κωδική ονομασία «Cold Response 2012» και τη συμμετοχή περίπου 14 χωρών – μελών του ΝΑΤΟ!

Η έφοδος των πετρελαϊκών

Το λιώσιμο των πάγων έδωσε μοναδική ευκαιρία στις εταιρείες να λειτουργήσουν ως «τάγματα εφόδου» για να διεκδικήσουν το 13% των ανεξερεύνητων πετρελαϊκών κοιτασμάτων, δηλαδή περίπου 90 δισ. βαρέλια που, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Γεωλογικών Ερευνών, βρίσκονται στην Αρκτική. Ήδη η Shell απέσπασε προκαταρκτική άδεια για ερευνητικές γεωτρήσεις σε τέσσερις περιοχές του Αρκτικού Ωκεανού έπειτα από απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης η οποία προκάλεσε την έντονη αντίδραση των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πετρελαϊκός κολοσσός, που σχεδιάζει να ξεκινήσει τις γεωτρήσεις τον Ιούλιο για να προλάβει τις αντιδράσεις, κοινοποίησε σε όλα τα γραφεία της Greenpeace ανά τον κόσμο τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε εναντίον του αμερικανικού γραφείου. Όπως επισημαίνει το ελληνικό γραφείο της οργάνωσης, στο οποίο επίσης κοινοποιήθηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα, ο πετρελαϊκός κολοσσός θέλει να κάνει σαφές ότι, εάν τολμήσει κάποιο γραφείο της οργάνωσης να συμμετάσχει σε κάποια ειρηνική, ακτιβιστική δράση ενάντια στην εξόρυξη πετρελαίου στην Αρκτική ή να πλησιάσει κάποιο από τα πλοία της, θα χρησιμοποιήσει τα μεγάλα νομικά «όπλα» εναντίον του. Εκτός από τη Shell, άδεια για έρευνες έχουν πάρει και ρωσικών συμφερόντων εταιρείες, όπως Rosneft που έκανε συμφωνία με την Exxon – Mobil.
Όπως υπογραμμίζει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, η ποσότητα των 90 δισ. βαρελιών πετρελαίου αρκεί για να καλύψει τις παγκόσμιες ανάγκες σε πετρέλαιο μόνο για τρία χρόνια. Είναι σαφές, επισημαίνει, ότι ο κόσμος δεν θα σωθεί από τα κοιτάσματα της Αρκτικής, που θα έχει υποστεί ανυπολόγιστες βλάβες στην πορεία. Παράλληλα, η Greenpeace αποκάλυψε ότι εμπιστευτικά αμερικανικά κυβερνητικά έγγραφα αναφέρουν ότι η αντιμετώπιση της πετρελαιοκηλίδας στα παγωμένα νερά είναι «σχεδόν αδύνατη» και αναπόφευκτα λάθη θα μπορούσαν να καταστρέψουν το εύθραυστο περιβάλλον της Αρκτικής. Και ακόμα αποκαλύπτουν ότι για την εξόρυξη πετρελαίου στην Αρκτική «οι εταιρείες πετρελαίου πρέπει να σύρουν τα παγόβουνα μακριά από τις πλατφόρμες εξόρυξης και να χρησιμοποιήσουν τεράστιους σωλήνες με ζεστό νερό για να λιώσουν τον πάγο»!
Ο κίνδυνος ατυχήματος κάθε άλλο παρά θεωρητικός είναι αφού, σύμφωνα και με την Υπηρεσία Διαχείρισης Ορυκτών των ΗΠΑ (US Minerals Management Service), οι πιθανότητες σοβαρού ατυχήματος κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής των εξορύξεων σε ένα μόνο γεωγραφικό μπλοκ είναι 1 στις 5, πράγμα που σημαίνει ότι ένα τέτοιο ατύχημα θα είχε πολύ μεγαλύτερες συνέπειες για το περιβάλλον από ό,τι είχε το ατύχημα στον Κόλπο του Μεξικού σε θερμότερα νερά.
Απ’ την άλλη, οι επιπτώσεις στην άγρια ζωή της Αρκτικής από μία πετρελαιοκηλίδα θα ήταν καταστροφικές και μακροχρόνιες, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών επιπτώσεων στις πολικές αρκούδες – που ήδη χάνουν το φυσικό τους «σπίτι» με το λιώσιμο των πάγων -, τις αρκτικές αλεπούδες, τις φάλαινες – μονόκερους, τις κουκουβάγιες, τις όρκες, καθώς και τις αποικίες αναπαραγωγής για φρατέρκουλες της Αρκτικής και άλκες. Θαλάσσια θηλαστικά, όπως οι φώκιες και οι θαλάσσιοι ίπποι, θα επηρεαστούν μέσω της τροφικής αλυσίδας. Μόνο η Αλάσκα έχει περισσότερα από40.000 μίλιαακτογραμμών – περισσότερα δηλαδή από όλες τις υπόλοιπες ΗΠΑ μαζί – και μία διαρροή θα είχε καταστροφικές συνέπειες στην τοπική άγρια ζωή και την αλιεία. Η περιοχή είναι ένας σημαντικός οικότοπος με είδη που δεν βρίσκονται πουθενά αλλού στην Αμερική, όπως πολικές αρκούδες, διάφορα είδη φώκιας, φάλαινες, πολλά είδη ψαριών και πουλιά.

Προσωπικότητες που έχουν υπογράψει

♦ Aaron Johnson, ηθοποιός

♦ Lawrence Chou, ηθοποιός

♦ Alejandro Sanz, μουσικός

♦ Leila Tong, ηθοποιός

♦ Alexandra Burke, μουσικός

♦ Lena Endra, ηθοποιός

♦ Annie Lennox, μουσικός

♦ Lily Cole, ηθοποιός / μοντέλο

♦ Baaba Maal, μουσικός

♦ Livia Firth, καλλιτέχνης Barnaby Thompson, παραγωγός / σκηνοθέτης

♦ Lucy Lawless, ηθοποιός

♦ Bella Freud, καλλιτέχνης Marta Kubisova, ηθοποιός

♦ Ben Barnes, ηθοποιός

♦ Miquel Barcelo, καλλιτέχνης / γλύπτης Brooke O’ Campo, καλλιτέχνης

♦ Nick Laird – Clowes, μουσικός

♦ Bruce Parry, εξερευνητής

♦ Olivia Williams, ηθοποιός

♦ Bryan Adams, μουσικός

♦ Pamela Anderson, ηθοποιός

♦ Chet Lamb, μουσικός

♦ Paul McCartney, μουσικός

♦ Chocolate Rain, γραφιστικέςτέχνες

♦ Paul Simonon, μουσικός

♦ Christina Cole, ηθοποιός

♦ Pedro Almodovar, σκηνοθέτης

♦ Cilla Black, μουσικός / TV

♦ Penelope Cruz, ηθοποιός

♦ David Heyman, παραγωγόςPetr Vacek, ηθοποιός

♦ Dawn Olivieri, ηθοποιός

♦ Polly Matson, TV

♦ Dev Patel, ηθοποιός

♦ Rebecca Frayn, συγγραφέας

♦ Eman Lam, μουσικός

♦ Richard Branson, επιχειρηματίας

♦ Emily Blunt, ηθοποιός

♦ Rita Ora, μουσικός

♦ Eric Schlosser, συγγραφέας

♦ Robert Redford, ηθοποιός

♦ Fernando Trueba, σκηνοθέτης

♦ Sabrina Guinness, ΜΜΕ

♦ Γιώργος Χωραφάς, ηθοποιός

♦ Goldie, μουσικός

♦ Sam Taylor Wood, καλλιτέχνης

♦ Gustav Skarsgard, ηθοποιός

♦ Sarah Burton, καλλιτέχνης

♦ Hannah Rothschild, συγγραφέας / σκηνοθέτης

♦ Shane Watson, αθλητής

♦ Hu Haiquan, μουσικός

♦ Sharon Lawrence, ηθοποιός

♦ Hugh Grant, ηθοποιός

♦ Shauna Redford, καλλιτέχνης

♦ Imelda Staunton, ηθοποιός

♦ Stella McCartney, σχεδιάστρια

♦ Javier Bardem, ηθοποιός

♦ Stephen Frears, καλλιτέχνης

♦ Jeremy Irons, ηθοποιός

♦ Stephen Hopkins, σκηνοθέτης

♦ John Hurt, ηθοποιός

♦ Tim Roth, ηθοποιός

♦ Jude Law, ηθοποιός

Σας περιμένουμε!

Η ομάδα ΜΟnuΜΕΝΤΑ, ο Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Σύλλογος Κέντρου Αμπελοκήπων, ο δημοτικός σύμβουλος και ποδηλάτης Γιώργος Αμυράς και το Πράσινο Ποντίκι σας προσκαλούν την Κυριακή 29 Απριλίου σε μια ξεχωριστή ποδηλατική διαδρομή με στόχο τη διάσωση δυο μνημείων της Αθήνας.
Πρόκειται για τον κινηματογράφο «Άστρον» στους Αμπελοκήπους και το κτήμα Δρακοπούλου στα Πατήσια.
Η ποδηλατική διαδρομή θα ξεκινήσει στις 11:30 από τον κινηματογράφο Άστρον επί της οδού Κηφισίας 37 και μέσω των οδών Αλεξάνδρας και Πατησίων θα καταλήξει στο περίφημο κτήμα Δρακοπούλου.
Οι ποδηλάτες που θα συμμετάσχουν θα έχουν την ευκαιρία συμμετείχαν να γνωρίσουν περιοχές της Αθήνας που δημιουργήθηκαν στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα και να ενημερωθούν για σπουδαία κτήρια, δείγματα του νεοκλασικισμού και της δεκαετίας του 1930.
Τα μέλη της MOnuMENTA θα βρίσκονται σε διάφορα σημεία της διαδρομής και θα παρουσιάζουν την ιστορία των μνημείων αλλά και τους κινδύνους που τα απειλούν.
Επισημαίνεται ότιο χειμερινός κινηματογράφος ΑΣΤΡΟΝ, κτίστηκε το 1957 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Σόλωνα Κυδωνιάτη και τον περασμένο Ιούλιο δεν χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟΤ, παρά τη θετική εισήγηση Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων. Φορείς και κάτοικοι πιέζουν τώρα προκειμένου η απόφαση να μην υπογραφεί από τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, κάτι που δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Το πολύπαθο κτήμα Δρακοπούλου, στην Πατησίων, ένας χώρος πρασίνου με αξιόλογα κτήρια, που έχουν υποστεί κατεδαφίσεις και εμπρησμούς, χρειάζεται δυναμική ενεργοποίηση για την προστασία του. Το κτήμα είναι έκτασης, περίπου, 8 στρεμμάτων με τη Βίλα Δρακόπουλου να αποτελεί σημαντικό αρχιτεκτονικό δείγμα εξοχικής κατοικίας ενώ τα υπόλοιπα κτήρια, αποτελούν δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του 1880, αφού στέγασαν το πρώτο εργοστάσιο Εριουργίας, στο οποίο μάλιστα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 8ωρο.
Η Επιτροπή Κατοίκων για τη διάσωση του κτήματος απαιτεί να εφαρμοστεί άμεσα το Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο χαρακτηρίστηκε το σύνολο του κτήματος χώρος πρασίνου και διατηρητέα τα κτήρια εντός αυτού, να ακυρωθούν όλες οι παράνομες αποφάσεις που ακολούθησαν και πέτυχαν την αλλοίωση του Π.Δ προκειμένου να τσιμεντοποιηθεί μεγάλο τμήμα του κτήματος και να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες για την αποκατάσταση και προστασία των διατηρητέων ιστορικών κτηρίων.
Υ.Γ
Απαραίτητος εξοπλισμός για τη βόλτα: ποδήλατο, κράνος, παγούρι με νερό, φωτογραφική μηχανή.

Γελοιογράφοι κατά κλιματικής αλλαγής

Είκοσι καταξιωµένοι γελοιογράφοι από την Ελλάδα και τη Σουηδία συµµετέχουν στην έκθεση γελοιογραφίας µε τίτλο «Αντιµέτωποι µε το Κλίµα».
Η πρωτοβουλία της διοργάνωσης ανήκει στο Ίδρυµα Ευγενίδου, την Πρεσβεία της Σουηδίας στην Αθήνα και το Σουηδικό Ινστιτούτο της Στοκχόλµης. Στόχος της είναι να προβάλει πρωτότυπα όσο και ευφάνταστα έργα, καταθέτοντας έτσι µια σειρά διασκεδαστικών όσο και αφυπνιστικών συλλογισµών σχετικά µε την κλιµατική αλλαγή.
Πρώτο το Σουηδικό Ινστιτούτο της Στοκχόλµης είχε την ιδέα να προωθήσει τον διάλογο σχετικά µε την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιώσιµη ανάπτυξη, µέσα από τη δηµιουργία µιας έκθεσης γελοιογραφίας µε αυτό το θέµα. Οι «πένες» που κλήθηκαν να σχολιάσουν το παγκόσµιο δίληµµα για το κλίµα ανήκουν στους Σουηδούς Μάγκνους Μπαρντ, Ρίµπερ Χάνσον, Ελένα Λίντχολµ, Λούβε Αντέλ και Κάριν Σούνβισον.
Κεντρική ιδέα του Σουηδικού Ινστιτούτου ήταν τα δεκαπέντε έργα των πέντε δηµιουργών να ξεπεράσουν τα σύνορα της Σουηδίας και να ταξιδέψουν σε χώρες του κόσµου, µε την προϋπόθεση ότι θα εκτεθούν µε αντίστοιχα έργα των εκεί γελοιογράφων.

Στην Ελλάδα, δεκαπέντε Έλληνες γελοιογράφοι, που βρίσκονται σε µάχιµη θέση στον ηµερήσιο και περιοδικό Τύπο, κλήθηκαν να «µιλήσουν» µε τη δική τους πένα. Πρόκειται για τους: Τάσο Αναστασίου, ∆ηµήτρη Γεωργοπάλη, Κώστα Γρηγοριάδη, Πάνο Ζάχαρη, Πέτρο Ζερβό, Γιάννη Ιωάννου, Γιάννη Καλαϊτζή, Μιχάλη Κουντούρη, Ηλία Μακρή, Πάνο Μαραγκό, Κώστα Μητρόπουλο, Σπύρο Ορνεράκη, Βαγγέλη Παυλίδη, Στάθη και Μαρία Τζαµπούρα, ενώ την επιµέλεια της έκθεσης στην Ελλάδα έχει αναλάβει η ιστορικός τέχνης Χάρις Κανελλοπούλου.
Τα αιχµηρά σκίτσα των Σουηδών και των Ελλήνων γελοιογράφων προτείνουν µια ενδιαφέρουσα και γεµάτη καυστικότητα οπτική και ενθαρρύνουν έναν γενικότερο διάλογο για µια βιώσιµη κοινωνία, µε την ευχή να εντείνουν την επίγνωση των σύγχρονων περιβαλλοντικών προβληµάτων.
Η έκθεση έχει ελεύθερη είσοδο και θα είναι ανοικτή για το κοινό έως τις 22 Απριλίου, ενώ συνοδεύεται από παράλληλη έκθεση σπουδαστών της σχολής Ορνεράκη µε το ίδιο θέµα. Ώρες λειτουργίας καθηµερινά 11:00-20:00 (εξαιρούνται οι επίσηµες αργίες).

Η φαντασία σχεδιάζει τον επόμενο αιώνα

Από το Πράσινο Ποντίκι Φεβρουαρίου
Μέχρι σήµερα προβολές του µέλλοντός µας έκαναν µόνον ευφάνταστοι κινηµατογραφιστές µέσα από ταινίες επιστηµονικής φαντασίας. Και η αλήθεια είναι ότι αρκετές από τις ιδέες και τις προτάσεις τους που µας µάγεψαν στην οθόνη, «ξέφυγαν» από το σελιλόιντ και αποτελούν σήµερα τεχνολογικές εφαρµογές που χρησιµοποιούµε στην καθηµερινότητά µας.
Το «φλερτ» µε το µέλλον δεν µπορεί να αποτελεί, όµως, µόνο προνόµιο των σεναριογράφων και των σκηνοθετών. Έτσι οι επιστήµονες, αρχιτέκτονες, µηχανικοί, designers, ακόµα και ειδικοί επί της γενετικής µηχανικής, πειραµατίζονται µε τις πόλεις του επόµενου αιώνα και διατυπώνουν προτάσεις για το πώς θα µπορούσαν να είναι οι µητροπόλεις το σωτήριο έτος 2108!

Η ∆ενδρο-πόλις

Σύµφωνα µε το όραµα των αρχιτεκτόνων, των designers και των εφευρετών του γραφείου HWKN µε έδρα τη Νέα Υόρκη, για την Ατλάντα του επόµενου αιώνα, η έννοια της Μητρόπολης (Metropolis) θα µας έχει χαιρετίσει και θα έχει παραδώσει τη θέση της στη MEtreePOLIS, αφού οι σύγχρονες µεγαλουπόλεις θα είναι δοµηµένες πάνω σε ενεργειακά δέντρα και φυτά και δεν θα διαθέτουν τη γνωστή ρυµοτοµία, πολεοδοµία και χωροταξία. Οι εµπνευστές της MEtreePOLIS άρχισαν να σχεδιάζουν την πόλη του 2108 µε δεδοµένο ότι µόνο µέσα από την πρόοδο και την εξέλιξη θα µπορέσει ο άνθρωπος να αναιρέσει τα σφάλµατα, να επουλώσει τις καταστροφές που έχει «υπογράψει» στο παρελθόν. Και µόνον εάν νέες ιδέες ξεπεράσουν ακόµα και την έννοια της βιώσιµης ανάπτυξης και προτείνουν κάτι εντελώς νέο, που θα αλληλεπιδρά µε τον φυσικό κόσµο µε άγνωστους σε εµάς τρόπους, θα µπορέσει να ανακτηθεί η χαµένη ισορροπία. Η πρόταση της οµάδας HWKN, που έγινε για λογαριασµό του History Channel και της σειράς «Οι πόλεις του µέλλοντος», βασίζεται στην προβολή, στην ιδεατή χρησιµοποίηση πραγµατικών εξελίξεων και δεδοµένων που ισχύουν σήµερα στον τοµέα της τεχνολογίας και της γενετικής µηχανικής.
Έτσι οι μεγαλουπόλεις του μέλλοντος, των επόμενων 100 χρόνων, δεν θα έχουν δρόμους και λεωφόρους, δεν θα έχουν κτήρια όπως τα γνωρίζουμε για τη στέγαση των πολιτών τους, ακόμα και οι μετακινήσεις δεν θα γίνονται με τα οχήματα που γνωρίζουμε σήμερα ή ακόμα και με εκείνα που σχεδιάζονται ως πρότυπα σε κάποια εργαστήρια.

Η Μητρόπολη του μέλλοντος θα έχει τη δομή και τη λειτουργία ενός δασικού οικοσυστήματος, όπου μεταλλαγμένα δέντρα και φυτά θα λειτουργούν ως αυτόνομες μονάδες παραγωγής ενέργειας, ως κτήρια κατοικίας, ως λεωφόροι και δρόμοι. Τα αυτοκίνητα θα έχουν καταργηθεί και ειδικά, έξυπνα οχήματα που θα μοιάζουν με τσόφλια θα εκτελούν τις μεταφορές. Και ακόμα η αποκατάσταση της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση θα έχει σαν αποτέλεσμα και την αποκατάσταση και άλλων αδικιών, αφού οι κοινότητες που θα συγκροτούν τη MEtreePOLIS θα είναι αταξικές. Η απάντηση, βέβαια, στο εάν οι πόλεις του μέλλοντος θα θέτουν σε νέες βάσεις τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση δεν μπορεί να δοθεί, αφού αυτού του είδους τα ερωτήματα τα απαντά μόνον η ζωή. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να το απαντήσουν οι εμπνευστές της MEtreePOLIS… Αυτό, όμως, που πρέπει να κρατήσουμε από την πρότασή τους είναι ότι μια άλλη σχέση ανθρώπου – φύσης είναι εφικτή και ότι δεν μπορεί να είναι μόνον παιχνίδι της φαντασίας η συνάντηση της φύσης με τον πολιτισμό στα μισά του δρόμου.

Όταν τα συμφέροντα δολοφονούν

Από το Πράσινο Ποντίκι Φεβρουαρίου
Η είδηση είναι από αυτές που συνήθως περνάνε στα ψιλά παγκοσµίως. Και αυτό γιατί τραγική πρωταγωνίστρια είναι ένα κοριτσάκι της φυλής Gwaj -Awà, που ζούσε κάπου στα βάθη του Αµαζονίου.

Ένα κοριτσάκι που µάθαµε την ύπαρξή του – όπως και της φυλής της – µετά τη φρικτή δολοφονία του από παράνοµους υλοτόµους.

Η 8χρονη εκτιµάται – γιατί υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες – ότι αποµακρύνθηκε από τον καταυλισµό της φυλής και απήχθη από παράνοµους υλοτόµους που είχαν αυθαίρετα εισβάλει σε µια έκταση 1.000 στρεµµάτων που βρίσκεται στην περιοχή Maranhao, στη Βόρεια Βραζιλία, και έχει αναγνωριστεί ως επικράτεια των αυτοχθόνων.

Στη συνέχεια οι αληταράδες έδεσαν το κοριτσάκι σε ένα δέντρο και το έκαψαν ζωντανό. Κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν πρόκειται ποτέ να µάθει εάν πριν το κάψουν το κακοποίησαν σεξουαλικά. Άλλωστε ακόµα ούτε το όνοµά του δεν έχει γίνει γνωστό, ενώ αν και το περιστατικό βγήκε στη δηµοσιότητα στα µέσα Ιανουαρίου, εκτιµάται και πάλι ότι συνέβη τον Οκτώβριο ή τον Νοέµβριο.
«Μάθαµε ότι ενώ το κοριτσάκι καιγόταν, εκείνοι γελούσαν», είπε στη βραζιλιάνικη ιστοσελίδα Terra ο Luis Carlos, Ινδιάνος της φυλής Guajajara του Αµαζονίου, που επίσης ζει εντός της προστατευόµενης έκτασης των 1.000 στρεµµάτων. Η φυλή του θεωρείται µια από αυτές που βρίσκονται σε επαφή µε τον «πολιτισµό». Το κοριτσάκι, όµως, έβλεπε για πρώτη και για τελευταία φορά στη ζωή του λευκούς άντρες…

Η µαφία του Αµαζονίου

Οι αρχές της Βραζιλίας, και συγκεκριµένα το γραφείο που ασχολείται µε τους Ινδιάνους του Αµαζονίου, επιβεβαίωσε τη δολοφονία, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για ένα µεµονωµένο περιστατικό. Η αλήθεια είναι, όµως, διαφορετική. Την επταετία 2003-2010 έχουν επιβεβαιωθεί οι δολοφονίες 452 Ινδιάνων του Αµαζονίου, αριθµός, όµως, που στην πραγµατικότητα είναι κατά πολύ µεγαλύτερος, αφού είτε δεν γίνονται καταγγελίες στις αρχές είτε οι δολοφόνοι δρουν στην «καρδιά» του δάσους χτυπώντας φυλές που δεν γνωρίζουν τίποτε άλλο πάνω στον πλανήτη, παρά µόνον την περιοχή που γεννήθηκαν και ζουν.

Σύµφωνα µε τις επίσηµες εκτιµήσεις, στην περιοχή Maranhao ζουν περισσότεροι από 15.000 ιθαγενείς, διαφορετικών φυλών, που διαβιούν σε διαφορετικό βαθµό αποµόνωσης η κάθε µία.

Η µεγαλύτερη απειλή για τους αυτόχθονες είναι οι ανθρακωρύχοι, οι υλοτόµοι και οι κτηνοτρόφοι, που παρανόµως εισβάλλουν στο αρχέγονο δάσος για να εκµεταλλευτούν τους αµύθητους φυσικούς πόρους, σκοτώνοντας τους ιθαγενείς.

Η προσπάθεια για την εξαφάνιση των Ινδιάνων µε στόχο την υφαρπαγή και καταστροφή του Αµαζονίου ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970, όταν εντοπίστηκαν τεράστια κοιτάσµατα σιδηροµεταλλεύµατος στην περιοχή Maranhao.

Η Παγκόσµια Τράπεζα έσπευσε τότε να κάνει το πρώτο βήµα για την εκµετάλλευση της περιοχής, υποστηρίζοντας οικονοµικά σχέδιο ανάπτυξης που προέβλεπε την κατασκευή ενός ορυχείου και µιας σιδηροδροµικής γραµµής.

Σήμερα υπολογίζεται ότι περίπου το 30% της περιοχής που ζουν οι ιθαγενείς της φυλής Awà έχει καταστραφεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι η φυλή αριθμεί πλέον μόνον 355 μέλη, που ζουν χωρισμένα σε τέσσερις κοινότητες στα βάθη του Αμαζονίου. Οι Awà εξαρτούν την επιβίωσή τους αποκλειστικά από το δάσος και έχουν ελάχιστες επαφές ακόμα και με άλλες φυλές. Αν και η κυβέρνηση της Βραζιλίας αναγνώρισε το 1992 την περιοχή ως επικράτεια των Awà, το γεγονός δεν εμπόδισε την εισβολή εταιρειών που έχοντας στην υπηρεσία τους συμμορίες έχουν εισβάλει στην περιοχή και την καταστρέφουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τη νομοθετική αναγνώριση έχουν δημιουργηθεί τρεις από τους μεγαλύτερους παράνομους οικισμούς.
Αυτοί αποτελούν επί της ουσίας τα κέντρα επιχειρήσεων των συμμοριών που συγκροτούν παράνομοι υλοτόμοι και παράνομοι κτηνοτρόφοι, οι οποίοι καταλαμβάνουν τεράστιες εκτάσεις και τις αποψιλώνουν για να τις χρησιμοποιήσουν ως βοσκοτόπια. Πριν από τρία χρόνια ένας ομοσπονδιακός δικαστής εξέδωσε απόφαση με την οποία ζητούσε όλοι οι εισβολείς να εγκαταλείψουν το έδαφος όπου ζει η φυλή των Awà εντός 180 ημερών, όμως κατά της απόφασης έγινε έφεση από παράνομους κτηνοτρόφους, οι οποίοι και κατάφεραν να αναστείλουν την εκτέλεσή της.

Τα βραβεία της ντροπής

Από το Πράσινο Ποντίκι Φεβρουαρίου
Τα βραβεία της ντροπής ή The Public Eye Awards, όπως είναι η ονομασία τους, άρχισαν να απονέμονται το 2000 από την ελβετική μη κυβερνητική οργάνωση Berne Declaratio n και το ελβετικό γραφείο της Greenpeace μέσα από διαδικτυακή ψηφοφορία και δίνονται στο περιθώριο της ετήσιας συνάντησης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο Νταβός.

Στόχος των οργανώσεων είναι μέσα από αυτά τα βραβεία να θυμίσουν στον επιχειρηματικό κόσμο ότι τα παραπτώματα κατά της κοινωνίας και του περιβάλλοντος έχουν συνέπειες για τους ανθρώπους, το περιβάλλον αλλά και για την ίδια τη φήμη της επιχείρησης.

Έτσι την ίδια ώρα που στο Νταβός η επιχειρηματικότητα βάζει τα καλά της και κρύβεται πίσω από το γκλίτερ της ανάπτυξης, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις βρίσκονται εκεί για να αποκαλύψουν εγκληματικές περιπτώσεις καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, πρακτικές που οδηγούν τους πολίτες σε θάνατο και το περιβάλλον στην καταστροφή.
Τα βραβεία της ντροπής «διεκδίκησαν» έξι από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του κόσμου έπειτα από προτάσεις που κατέθεσαν φορείς που έχουν αφοσιωθεί στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος και «απονεμήθηκαν» στις εταιρείες στις 27 Ιανουαρίου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η σύνθεση των υποψηφίων, αφού πρόκειται για μια τράπεζα, δυο μεταλλευτικές εταιρείες, μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας, μια εταιρεία βιοτεχνολογίας και μια εταιρεία παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.
Στη διαδικτυακή ψηφοφορία συμμετείχαν περισσότεροι από 100.000 πολίτες από όλο τον κόσμο. Ακολουθεί η κατάταξη των βραβείων της ντροπής, όπως προέκυψε από τις ψήφους των πολιτών.

Πράσινο Ποντίκι ( τεύχος Αυγούστου)

 

Για να μην ξεχνιόμαστε μπορείτε να το ξεφυλλίσετε

εδώ

Υ.Γ

Την σελίδα των bloggers στο 11ο τεύχος μας έκανε την τιμή να την υπογράψει ο φίλος earthsos

Πράσινο Ποντίκι τεύχος Ιουλίου

Ξεφυλλίστε το http://www.topontiki.gr/pdfs/index/cat_id:3/pdf_id:301

 

 

ΒΡΑ: Ο αόρατος δολοφόνος

Πριν από μερικούς μήνες το περιοδικό «ΤΙΜΕ», σε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα, ευφυώς σημείωνε ότι όποιος δεν έχει στο αίμα του τη χημική ένωση δισφαινόλη-Α… δεν είναι από τον πλανήτη Γη!Μην ανησυχείτε, όμως, δεν τίθεται καμιά αμφιβολία ότι είμαστε όλοι γήινοι, αφού είμαστε πλήρεις από ΒΡΑ, όπως είναι το διεθνές nick name του απόλυτου αόρατου δολοφόνου.