Εμπόλεμη ζώνη ο Αμαζόνιος

Από το Πράσινο Ποντίκι

Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη η στρατηγική είναι η ίδια. Πολύτιμοι φυσικοί πόροι καταστρέφονται στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης ανάπτυξης και, όταν οι κάτοικοι διαφωνούν, οι δυνάμεις καταστολής αναλαμβάνουν να τους συνετίσουν. Έτσι και στην περιοχή Ξιγκού, στα βάθη του Αμαζονίου στη Βραζιλία, όπου οι ιθαγενείς, άντρες, γυναίκες και παιδιά, βρέθηκαν για μια ακόμα φορά αντιμέτωποι με την απροκάλυπτη βία των δυνάμεων καταστολής στην προσπάθειά τους να διασώσουν τον τόπο τους.
Μετά την εφόρμηση των αστυνομικών δυνάμεων, τη σκυτάλη πήραν οι «οικονομικοί δολοφόνοι», όπως καταγγέλλουν περιβαλλοντικές οργανώσεις και διεθνή ινστιτούτα, χρηματοδοτώντας επί της ουσίας τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Πριν από λίγες ημέρες, στις 26 Νοεμβρίου, η Αναπτυξιακή Τράπεζα της Βραζιλίας ενέκρινε πρωτοφανές δάνειο ύψους 10,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή του αμφιλεγόμενου σχεδίου του γιγαντιαίου φράγματος Μπέλο Μόντε, ποσό που αποτελεί το μεγαλύτερο δάνειο που έχει δώσει ποτέ η τράπεζα στα 60 χρόνια λειτουργίας της.

Πώς τελειώνει ο κόσμος;

Της Βάλιας Μπαζού από το Πράσινο Ποντίκι Δεκεμβρίου 2012

Το «Πράσινο Ποντίκι» αποχαιρετά το 2012 µε – ακόµα – ένα τεύχος που προσπαθεί να ισορροπήσει «πληµµυρισµένο» από ωραίες αντιφάσεις. Που βρίσκεται ανάµεσα σε ειδήσεις που εξοργίζουν, άλλες που προβληµατίζουν και άλλες που σε κάνουν να υποκλίνεσαι στη φωτεινή πλευρά της ζωής. Ένα παζλ µε εικόνες, ψιθύρους και στεντόρειες φωνές από την Ελλάδα και τον κόσµο. Μια Ελλάδα που θα βιώσει φέτος έναν από τους πιο δύσκολους χειµώνες της Ιστορίας της, µε 6 στους 10 πολίτες να υποφέρουν από το κρύο. Με τους όρους «ένδεια καυσίµων» και «ενεργειακή φτώχεια» να έχουν µπει βίαια στο λεξιλόγιό µας προσπαθώντας να περιγράψουν πολιτικά ορθά τις οικογένειες που δεν µπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους σε θέρµανση, στην εποχή της κυριαρχίας της τεχνολογίας και της καινοτοµίας.
Μια Ελλάδα που βιώνει, στο όνοµα της σωτηρίας της, την απόλυτη απαξίωση των τέκνων της και ειδικά εκείνων που διαφωνούν, που επιµένουν να κάνουν δεύτερες σκέψεις και που δεν αποδέχονται την απόλυτη αλήθεια που ευαγγελίζονται οι χαµαιλέοντες.
Και από την άλλη, µια Ελλάδα που ζητά σεβασµό, που αντιστέκεται, παρά την εκκωφαντική σιωπή που επιβάλλεται ανερυθρίαστα. Όπως οι χιλιάδες πολίτες της Χαλκιδικής, του Κιλκίς, της Ροδόπης και του Έβρου, που απέναντι στην υστερία των χρυσοθήρων προσπαθούν να υπερασπιστούν ένα άλλο µοντέλο αντίληψης για τις έννοιες «πρόοδος» και «ανάπτυξη». Όπως οι χιλιάδες πολίτες που συνεισέφεραν από το υστέρηµά τους για να καλλιεργηθούν µε πρωτοβουλία της Greenpeace τα ταπεινά «ψυχανθή» της ελληνικής γης, τα ελληνικά κτηνοτροφικά φυτά όπως το κουκκί και το ρεβίθι, ως απάντηση στην επέλαση των µεταλλαγµένων.
Όπως, στην άλλη άκρη του πλανήτη, στο Ελ Σαλβαδόρ, οι γκραφιτάδες που πολεµούν τους γκάνγκστερ ανακαταλαµβάνοντας τους δρόµους µε τις τοιχογραφίες τους.
Όπως, στο βάθος του Αµαζονίου, οι ιθαγενείς Kayapό που µε, σχεδόν, αδαµιαία περιβολή συγκρούονται για τη σωτηρία του αρχέγονου δάσους µε τους άντρες µε τα µαύρα ρούχα, τις µαύρες µπότες, τις µαύρες ασπίδες, τα κλοµπ και τα πολυβόλα.
Και πώς; Χωρίς κλαψούρισµα.

ΥΓ: Ας µην ψαχνόµαστε, ο Τ.Σ. Έλιοτ έχει δώσει την απάντηση. «Έτσι τελειώνει ο κόσµος: όχι µε µια θεαµατική έκρηξη, αλλά µε ένα αδύναµο κλαψούρισµα»

Πράσινο Ποντίκι Δεκεμβρίου 2012

Με τίτλο «Μεταλλεία Χαλκιδικής: Η σιωπή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης είναι χρυσός» κυκλοφορεί στις 6 Δεκεμβρίου του Πράσινο Ποντίκι μαζί με το «Π».
Στο ρεπορτάζ επισημαίνεται η προσπάθεια κατασυκοφάντησης των κατοίκων τεσσάρων νομών της χώρας, της Χαλκιδικής, του Κιλκίς, του Έβρου και της Ροδόπης που παρουσιάζονται ως «μπαχαλάκηδες» και «κουκουλοφόροι» καθώς και η προσπάθεια υποτίμησης επιστημόνων, που σε πείσμα της γενικής χρυσοθηρικής υστερίας, λένε όχι στα σχέδια για τη λειτουργία μεταλλείων χρυσού και προβάλλουν ένα άλλο μοντέλο προόδου και ανάπτυξης.
Ακόμα στο τεύχος Δεκεμβρίου:
-Έξι στους δέκα πολίτες υποφέρουν από το κρύο. Σοκαριστικά στοιχεία για την εμφάνιση της «ενεργειακής φτώχειας» στην Ελλάδα
-Συναγερμός από πανευρωπαϊκή έρευνα. Χημικές ουσίες όπως υδράργυρος, κάδμιο και ΒΡΑ ανιχνεύθηκαν σε 4000 μητέρες και παιδιά.
-Ελ Σαλβαδόρ, οι γκραφιτάδες «πολεμούν» τις συμμορίες με τοιχογραφίες