Bike kitchen στην Πάτρα

Από το Πράσινο Ποντίκι

Oι ποδηλάτες και οι ποδηλάτισσες της Πάτρας πρωτοπορούν, αφού δηµιούργησαν το πρώτο bike kitchen στην Ελλάδα, όπως έχουν καθιερωθεί να λέγονται διεθνώς οι ανεξάρτητες, µη κερδοσκοπικές και συνήθως συνεταιριστικές οργανώσεις που έχουν ως σκοπό την εκπαίδευση των ποδηλατών και σε θέµατα όπως η επισκευή των ποδηλάτων τους.
Όπως αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους (http://podilatespatras.org) οι ποδηλάτες/ισσες Πάτρας, «οι λόγοι ύπαρξης ενός τέτοιου συνεργείου είναι η δωρεάν παροχή οδηγιών για την επισκευή του ποδηλάτου, η οργάνωση σεµιναρίων µε θέµα την επισκευή του ποδηλάτου ή ακόµα και η κατασκευή εξαρτηµάτων που σχετίζονται µε το ποδήλατο και ως τελικό στόχο έχουν την προώθηση του ποδηλάτου στην τοπική κοινωνία». Η φιλοσοφία του αλληλέγγυου συνεργείου είναι απλή και άκρως επίκαιρη: «αφήνεις και παίρνεις ό,τι θέλεις». Έτσι στον χώρο που έχει δηµιουργηθεί υπάρχουν αρκετά εργαλεία και ανταλλακτικά, ενώ όποιος έχει οποιοδήποτε εξάρτηµα που του περισσεύει µπορεί να το πάει στο συνεργείο, έτσι ώστε να χρησιµοποιηθεί από κάποιον που θα το χρειαστεί. Η ιδέα του bike kitchen n ξεκίνησε από τη δυτική ακτή των ΗΠΑ και σύντοµα διαδόθηκε σε δεκάδες πόλεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Λος Άντζελες υπάρχουν τρεις από τις µεγαλύτερες bike kitchen οργανώσεις που προσφέρουν είτε δωρεάν είτε µε συµβολικό τίµηµα χώρο, εργαλεία και ανταλλακτικά για την επισκευή των ποδηλάτων, κάνουν µαθήµατα και γενικά δράσεις για τη διάδοση της χρήσης του ποδηλάτου. Η κίνηση Ποδηλάτες/ισσες Πάτρας δηµιουργήθηκε το 2006 µε την οργάνωση των πρώτων ποδηλατοπορειών, που έδειξαν πόσο απλό είναι µέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες ο πολίτης να γίνει κοµµάτι της πόλης και η πόλη του εαυτού του.

Η φαντασία καταργεί το πετρέλαιο

Από το Πράσινο Ποντίκι
Σε έναν κόσμο χωρίς βενζίνη και πετρέλαιο, σε τι θα μπορούσαν να μας χρησιμεύουν οι αντλίες; Το ερώτημα μπορεί να είναι βέβαια λίγο έως πολύ ουτοπικό, αφού μόνον σε ταινία μπορεί να δούμε τον κόσμο μας να έχει «απεξαρτηθεί» από τα ορυκτά καύσιμα, η απάντηση, όμως, για το τι θα κάναμε τις αντλίες βενζίνης και πετρελαίου προκάλεσε «έκρηξη» ιδεών και οι μετατροπές που έγιναν είναι όντως εντυπωσιακές.

Οι προτάσεις κυμαίνονται από καρέκλα για κουρείο, ενισχυτή για ηλεκτρική κιθάρα, μίνι γκολφ, τηλεφωνικό θάλαμο, πιάνο, σπιτόσκυλο, μηχάνημα για τσίχλες, τζάκι, χρηματοκιβώτιο, μηχανή παρασκευής ποπ κορν, τζουκ μποξ μέχρι και ψυγείο!

Η πρωτότυπη εικαστική παρέμβαση εντάσσεται στο πλαίσιο της εμφάνισης του πρώτου εμπορικού ηλεκτρικού αυτοκινήτου της Nissan, του Leaf, στην Αυστραλία.
Οι υπεύθυνοι της καμπάνιας καλούν τους Αυστραλούς να ψηφίσουν διαδικτυακά για την καλύτερη μετατροπή αντλίας ψηφίσουν διαδικτυακά για την καλύτερη μετατροπή αντλίας βενζίνης και οι πλέον τυχεροί θα μπορέσουν να πάρουν τις εντυπωσιακές κατασκευές στο σπίτι τους.

«Πόλεμος» για την Αρκτική

Από το Πράσινο Ποντίκι

Η λέξη «πόλεμος» στον τίτλο, ίσως, θα μπορούσε να μπει και χωρίς εισαγωγικά αφού τα γεγονότα που πρόκειται να διαδραματιστούν στο αμέσως προσεχές διάστημα στη μοναδική απάτητη περιοχή του πλανήτη δεν θα απέχουν και πολύ από την έννοια των πολεμικών εχθροπραξιών. Ήδη σε εξέλιξη βρίσκεται ένας γεωπολιτικός, οικονομικός και εταιρικός «πόλεμος» για το ποια χώρα και μέσω ποιων εταιρειών θα σφετεριστεί το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που κρύβεται στα παγωμένα «σπλάχνα» του Βόρειου Πόλου, την ίδια στιγμή που οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες από όλο τον κόσμο συνασπίζονται για να δώσουν τη δική τους «μάχη» για τη σωτηρία της Αρκτικής, της μοναδικής γης που ανήκει σε όλους τους κατοίκους του πλανήτη.
Ήδη η Greenpeace από τις 21 Ιουνίου ξεκίνησε παγκόσμια κινητοποίηση για τη σωτηρία της Αρκτικής και καλεί σε συστράτευση τους πολίτες ολόκληρου του πλανήτη προκειμένου να μη γίνουν πράξη τα σχέδια των πετρελαϊκών κολοσσών για την εκμετάλλευση 90 δισεκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου, που ισοδυναμούν με την καταστροφή της μοναδικής ακόμα απάτητης περιοχής του πλανήτη.
Την πρωτοβουλία της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης για τη συγκέντρωση 1 εκατομμυρίου υπογραφών μέχρι στιγμής στηρίζουν μεγάλα ονόματα των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο Πέδρο Αλμαδοβάρ, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, η Πενέλοπε Κρουζ, ο Τζον Χαρτ, ο Τιμ Ροθ, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ και ο δικός μας Γιώργος Χωραφάς. Οι πολίτες ζητούν τη δημιουργία ενός παγκόσμιου καταφυγίου στην ακατοίκητη περιοχή γύρω από τον Βόρειο Πόλο – γνωστή και ως High Arctic – με σκοπό να απαγορευτούν οι υπεράκτιες γεωτρήσεις πετρελαίου και η βιομηχανική αλιεία στην ευρύτερη περιοχή. Τα ονόματα του ενός εκατομμυρίου πολιτών που θα υπογράψουν θα τοποθετηθούν στον Βόρειο Πόλο, μαζί με μία Σημαία για το Μέλλον.


Τα «Αρκτικά Στρατιωτικά Τάγματα»

Οι ορέξεις των ισχυρών κρατών και των πανίσχυρων πετρελαϊκών εταιρειών για την εκμετάλλευση της Αρκτικής άρχισαν να εκδηλώνονται με επιθετικό τρόπο όταν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, με το λιώσιμο των πάγων, αποκάλυψαν ένα νέο παρθένο πεδίο δόξης λαμπρό για τα γεωτρύπανα.
Έτσι οι ίδιες οι εταιρείες της λεγόμενης βρόμικης ενέργειας και οι ίδιες οι κυβερνήσεις που με την πολιτική τους ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή και το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική, έχουν, ήδη, καταστρώσει τα σχέδιά τους για να επωφεληθούν από το καταστροφικό τους έργο. Οκτώ χώρες διεκδικούν κομμάτι της απάτητης γης του πλανήτη, και συγκεκριμένα η Ρωσία, η Νορβηγία, η Δανία, η Ισλανδία, ο Καναδάς, οι ΗΠΑ, η Φινλανδία και η Σουηδία και γι’ αυτόν τον λόγο δίνουν το στίγμα τους ενισχύοντας τις στρατιωτικές τους δυνάμεις στην περιοχή της Αρκτικής, προβάλλοντας τεχνητούς εχθρούς και κινδύνους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Greenpeace, το παρασκήνιο αποκαλύφθηκε από το Wikileaks με έγγραφα που έφεραν τις ΗΠΑ να μιλούν για «αύξηση των στρατιωτικών απειλών στην περιοχή της Αρκτικής» και τη Ρωσία να προβλέπει «ένοπλη επέμβαση στο μέλλον». Δεν είναι, επίσης, καθόλου τυχαίες οι πληροφορίες για την προμήθεια ειδικών υποβρυχίων και πυρηνοκίνητων παγοθραυστικών, όπως επίσης και οι ανακοινώσεις Ρωσίας και Νορβηγίας για τη δημιουργία στρατιωτικών «Αρκτικών Ταγμάτων» που θα αγωνιστούν για τα εθνικά τους συμφέροντα. Καθόλου τυχαία δεν ήταν όμως και η γιγαντιαία στρατιωτική άσκηση που πραγματοποιήθηκε στην Αρκτική από τις 12 έως τις 21 Μαρτίου με την κωδική ονομασία «Cold Response 2012» και τη συμμετοχή περίπου 14 χωρών – μελών του ΝΑΤΟ!

Η έφοδος των πετρελαϊκών

Το λιώσιμο των πάγων έδωσε μοναδική ευκαιρία στις εταιρείες να λειτουργήσουν ως «τάγματα εφόδου» για να διεκδικήσουν το 13% των ανεξερεύνητων πετρελαϊκών κοιτασμάτων, δηλαδή περίπου 90 δισ. βαρέλια που, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Γεωλογικών Ερευνών, βρίσκονται στην Αρκτική. Ήδη η Shell απέσπασε προκαταρκτική άδεια για ερευνητικές γεωτρήσεις σε τέσσερις περιοχές του Αρκτικού Ωκεανού έπειτα από απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης η οποία προκάλεσε την έντονη αντίδραση των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πετρελαϊκός κολοσσός, που σχεδιάζει να ξεκινήσει τις γεωτρήσεις τον Ιούλιο για να προλάβει τις αντιδράσεις, κοινοποίησε σε όλα τα γραφεία της Greenpeace ανά τον κόσμο τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε εναντίον του αμερικανικού γραφείου. Όπως επισημαίνει το ελληνικό γραφείο της οργάνωσης, στο οποίο επίσης κοινοποιήθηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα, ο πετρελαϊκός κολοσσός θέλει να κάνει σαφές ότι, εάν τολμήσει κάποιο γραφείο της οργάνωσης να συμμετάσχει σε κάποια ειρηνική, ακτιβιστική δράση ενάντια στην εξόρυξη πετρελαίου στην Αρκτική ή να πλησιάσει κάποιο από τα πλοία της, θα χρησιμοποιήσει τα μεγάλα νομικά «όπλα» εναντίον του. Εκτός από τη Shell, άδεια για έρευνες έχουν πάρει και ρωσικών συμφερόντων εταιρείες, όπως Rosneft που έκανε συμφωνία με την Exxon – Mobil.
Όπως υπογραμμίζει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, η ποσότητα των 90 δισ. βαρελιών πετρελαίου αρκεί για να καλύψει τις παγκόσμιες ανάγκες σε πετρέλαιο μόνο για τρία χρόνια. Είναι σαφές, επισημαίνει, ότι ο κόσμος δεν θα σωθεί από τα κοιτάσματα της Αρκτικής, που θα έχει υποστεί ανυπολόγιστες βλάβες στην πορεία. Παράλληλα, η Greenpeace αποκάλυψε ότι εμπιστευτικά αμερικανικά κυβερνητικά έγγραφα αναφέρουν ότι η αντιμετώπιση της πετρελαιοκηλίδας στα παγωμένα νερά είναι «σχεδόν αδύνατη» και αναπόφευκτα λάθη θα μπορούσαν να καταστρέψουν το εύθραυστο περιβάλλον της Αρκτικής. Και ακόμα αποκαλύπτουν ότι για την εξόρυξη πετρελαίου στην Αρκτική «οι εταιρείες πετρελαίου πρέπει να σύρουν τα παγόβουνα μακριά από τις πλατφόρμες εξόρυξης και να χρησιμοποιήσουν τεράστιους σωλήνες με ζεστό νερό για να λιώσουν τον πάγο»!
Ο κίνδυνος ατυχήματος κάθε άλλο παρά θεωρητικός είναι αφού, σύμφωνα και με την Υπηρεσία Διαχείρισης Ορυκτών των ΗΠΑ (US Minerals Management Service), οι πιθανότητες σοβαρού ατυχήματος κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής των εξορύξεων σε ένα μόνο γεωγραφικό μπλοκ είναι 1 στις 5, πράγμα που σημαίνει ότι ένα τέτοιο ατύχημα θα είχε πολύ μεγαλύτερες συνέπειες για το περιβάλλον από ό,τι είχε το ατύχημα στον Κόλπο του Μεξικού σε θερμότερα νερά.
Απ’ την άλλη, οι επιπτώσεις στην άγρια ζωή της Αρκτικής από μία πετρελαιοκηλίδα θα ήταν καταστροφικές και μακροχρόνιες, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών επιπτώσεων στις πολικές αρκούδες – που ήδη χάνουν το φυσικό τους «σπίτι» με το λιώσιμο των πάγων -, τις αρκτικές αλεπούδες, τις φάλαινες – μονόκερους, τις κουκουβάγιες, τις όρκες, καθώς και τις αποικίες αναπαραγωγής για φρατέρκουλες της Αρκτικής και άλκες. Θαλάσσια θηλαστικά, όπως οι φώκιες και οι θαλάσσιοι ίπποι, θα επηρεαστούν μέσω της τροφικής αλυσίδας. Μόνο η Αλάσκα έχει περισσότερα από40.000 μίλιαακτογραμμών – περισσότερα δηλαδή από όλες τις υπόλοιπες ΗΠΑ μαζί – και μία διαρροή θα είχε καταστροφικές συνέπειες στην τοπική άγρια ζωή και την αλιεία. Η περιοχή είναι ένας σημαντικός οικότοπος με είδη που δεν βρίσκονται πουθενά αλλού στην Αμερική, όπως πολικές αρκούδες, διάφορα είδη φώκιας, φάλαινες, πολλά είδη ψαριών και πουλιά.

Προσωπικότητες που έχουν υπογράψει

♦ Aaron Johnson, ηθοποιός

♦ Lawrence Chou, ηθοποιός

♦ Alejandro Sanz, μουσικός

♦ Leila Tong, ηθοποιός

♦ Alexandra Burke, μουσικός

♦ Lena Endra, ηθοποιός

♦ Annie Lennox, μουσικός

♦ Lily Cole, ηθοποιός / μοντέλο

♦ Baaba Maal, μουσικός

♦ Livia Firth, καλλιτέχνης Barnaby Thompson, παραγωγός / σκηνοθέτης

♦ Lucy Lawless, ηθοποιός

♦ Bella Freud, καλλιτέχνης Marta Kubisova, ηθοποιός

♦ Ben Barnes, ηθοποιός

♦ Miquel Barcelo, καλλιτέχνης / γλύπτης Brooke O’ Campo, καλλιτέχνης

♦ Nick Laird – Clowes, μουσικός

♦ Bruce Parry, εξερευνητής

♦ Olivia Williams, ηθοποιός

♦ Bryan Adams, μουσικός

♦ Pamela Anderson, ηθοποιός

♦ Chet Lamb, μουσικός

♦ Paul McCartney, μουσικός

♦ Chocolate Rain, γραφιστικέςτέχνες

♦ Paul Simonon, μουσικός

♦ Christina Cole, ηθοποιός

♦ Pedro Almodovar, σκηνοθέτης

♦ Cilla Black, μουσικός / TV

♦ Penelope Cruz, ηθοποιός

♦ David Heyman, παραγωγόςPetr Vacek, ηθοποιός

♦ Dawn Olivieri, ηθοποιός

♦ Polly Matson, TV

♦ Dev Patel, ηθοποιός

♦ Rebecca Frayn, συγγραφέας

♦ Eman Lam, μουσικός

♦ Richard Branson, επιχειρηματίας

♦ Emily Blunt, ηθοποιός

♦ Rita Ora, μουσικός

♦ Eric Schlosser, συγγραφέας

♦ Robert Redford, ηθοποιός

♦ Fernando Trueba, σκηνοθέτης

♦ Sabrina Guinness, ΜΜΕ

♦ Γιώργος Χωραφάς, ηθοποιός

♦ Goldie, μουσικός

♦ Sam Taylor Wood, καλλιτέχνης

♦ Gustav Skarsgard, ηθοποιός

♦ Sarah Burton, καλλιτέχνης

♦ Hannah Rothschild, συγγραφέας / σκηνοθέτης

♦ Shane Watson, αθλητής

♦ Hu Haiquan, μουσικός

♦ Sharon Lawrence, ηθοποιός

♦ Hugh Grant, ηθοποιός

♦ Shauna Redford, καλλιτέχνης

♦ Imelda Staunton, ηθοποιός

♦ Stella McCartney, σχεδιάστρια

♦ Javier Bardem, ηθοποιός

♦ Stephen Frears, καλλιτέχνης

♦ Jeremy Irons, ηθοποιός

♦ Stephen Hopkins, σκηνοθέτης

♦ John Hurt, ηθοποιός

♦ Tim Roth, ηθοποιός

♦ Jude Law, ηθοποιός

Τα χάρτινα ποδήλατα

Ξεφυλλίστε το!

Το Πράσινο Ποντίκι όπως τυπώνεται και on line

Υποβρύχιο ξενοδοχείο

Από το Πράσινο Ποντίκι Ιουνίου 2012
Εάν για κάποιους ο ουρανός είναι το όριο για κάποιους άλλους είναι το βαθύ γαλάζιο, ο βυθός της θάλασσας.
Όπως για μια από τις κορυφαίες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας και σχεδιασμού την Deep Ocean Technology (DOT) που το όραμά της για την κατασκευή του πρώτου υποβρύχιου υπερπολυτελούς ξενοδοχείου στον κόσμο μπορεί να γίνει πραγματικότητα μετά τη συμφωνία που υπεγράφη με μια από τις εταιρείες κολοσσούς της ναυπηγικής, με έδρα το Ντουμπάι.
Η πρόταση της DOT για το υποθαλάσσιο πολυτελέστατο ξενοδοχείο με το όνομα «Water Discus» είναι φουτουριστική. Είναι λες και είναι βγαλμένη από κάποια ταινία επιστημονικής φαντασίας όπου όλα είναι δυνατά, όμορφα και εντυπωσιακά. Μόνο που οι επιστήμονες της DOT δεν είναι εξπέρ στα ειδικά εφέ αλλά σε extreme πρωτοποριακές κατασκευές.

Απλά εξαιρετικό!

Μια άστεγη αρκούδα στο Λονδίνο! Από την καμπάνια της Greenpeace για τη σωτηρία της Αρκτικής από τις πετρελαϊκές εταιρείες που κάνουν έφοδο στην μοναδική απάτητη περιοχή του πλανήτη για εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Οι ίδιες εταιρείες που ευθύνονται για το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική προσπαθούν τώρα να επωφεληθούν από την καταστροφή που έχουν επιφέρει.

Δίγλωσση Αθήνα!

Ενσταντανέ από την Κυψέλη

River Action στον Καλαμά

Από το Πράσινο Ποντίκι Ιουνίου 2012
∆εν πρόκειται για ένα απλό river party , όπως γίνεται σε αρκετά µέρη της χώρας, αλλά για ένα river action, έναν νέο θεσµό που οι πολίτες και οι φορείς της Ηπείρου θέλουν να καθιερώσουν µε αιχµή την προστασία του ποταµού Καλαµά αλλά και την ανάδειξη ενός νέου µοντέλου, ενός νέου δρόµου για την ήπια ανάπτυξη και αναζωογόνηση της περιοχής. Το River Action Kalamas θα πραγµατοποιηθεί από 9 έως 12 Αυγούστου και θα περιλαµβάνει συζητήσεις, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, ξεναγήσεις στα ιστορικά και πολιτιστικά µνηµεία, προβολή της ηπειρώτικης παράδοσης και ιδιαίτερα της µουσικής, διάθεση παραδοσιακών προϊόντων, σπορ στο βουνό και το ποτάµι.
Το τετραήµερο των εκδηλώσεων θα αποτελέσει το αποκορύφωµα µιας προσπάθειας που έχει ξεκινήσει εδώ και µήνες µέσα από τη διοργάνωση επιστηµονικών διηµερίδων µε πρωτοβουλία των διοργανωτών, δηλαδή των δήµων Πωγωνίου και Ζίτσας, της οικολογικής οργάνωσης Εναλλακτική ∆ράση για Ποιότητα Ζωής, των Οµοσπονδιών Καλαµά και Πωγωνίου και την Κίνηση Πολιτών «Καθαρός Καλαµάς».
Στις διηµερίδες συµµετείχαν ως εισηγητές καθηγητές πανεπιστηµίου, επιστήµονες, κοινωνικοί παράγοντες και απασχολούµενοι µε τη γεωργία και την κτηνοτροφία, σε µια προσπάθεια να αναδειχθούν νέοι τρόποι ανάπτυξης της περιοχής µε σεβασµό στο µοναδικό οικοσύστηµα και µε στόχο την απορρύπανση των ποταµών Καλαµά και Γορµού.

Τα αυτοκίνητα σε δεύτερη μοίρα

Από το Πράσινο Ποντίκι Ιουνίου 2012
Στην Ελλάδα το σύνηθες είναι τα καφέ και τα εστιατόρια την άνοιξη και το καλοκαίρι να καταλαμβάνουν τµήµατα του πεζοδρομίου για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισµάτων, πληρώνοντας ειδικό τέλος στον αντίστοιχο δήµο.Kαι µάλιστα αυτή η πρακτική ισχύει ακόµα και σε περιοχές όπου τα πεζοδρόµια είναι στενά και επί της ουσίας η τοποθέτηση τραπεζιών και καθισµάτων θα έπρεπε να είναι απαγορευτική. Μια άλλη πρακτική που έχει κυριαρχήσει µε το έτσι θέλω, είναι τα καφέ και τα εστιατόρια να δεσµεύουν τις θέσεις στάθµευσης που υπάρχουν µπροστά στα µαγαζιά τους, είτε γιατί τους κόβουν τη θέα είτε γιατί θέλουν να παρκάρουν εκεί τα φανταχτερά αυτοκίνητα των λεγόµενων καλών πελατών.

Με δεδοµένη αυτή την κατάσταση, καταλαβαίνει κανείς ότι εάν κάποιος πρότεινε, για παράδειγµα, στον ∆ήµο Αθηναίων και αντίστοιχα ο δήµος στους επιχειρηµατίες αντί να κλείνουν τα πεζοδρόµια να «θυσιάσουν» τις θέσεις πάρκινγκ µπροστά από το µαγαζί τους για να τοποθετήσουν τραπεζάκια, φαντάζοµαι και ο δήµος και οι επιχειρηµατίες θα γίνονταν έξω φρενών.
Στη Νέα Υόρκη είναι βέβαια λίγο διαφορετικά τα πράγµατα, αφού εκεί ο δήµος επιλέγει να δοκιµάζει κάθε καινούργια πρόταση που µπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τους πολίτες αλλά και τους επιχειρηµατίες.

Το πρόγραµµα ξεκίνησε δειλά το 2010 µε πρωτοβουλία του ∆ήµου της Νέας Υόρκης µε στόχο να δοκιµαστούν εναλλακτικές ιδέες για την τόνωση των επιχειρήσεων σε περιοχές µε ειδικά χαρακτηριστικά, δηλαδή µε µικρά σχετικά πεζοδρόµια σε δρόµους όχι µεγάλης κυκλοφορίας, όπου τους µήνες του καλοκαιριού η κίνηση στα καφέ και τα εστιατόρια σηµείωνε κατακόρυφη πτώση.
Η πρόταση που δοκιµάστηκε αρχικά µε τη συµµετοχή µόλις δυο εστιατορίων προέβλεπε την παραχώρηση όχι τµήµατος των πεζοδροµίων, αλλά των θέσεων στάθµευσης µπροστά από την επιχείρηση για την τοποθέτηση τραπεζοκαθισµάτων.
Το πείραµα πέτυχε και το 2011 εντάχθηκαν ακόµα τρεις δρόµοι µε καφέ και εστιατόρια στο Μπρούκλιν. Οι επιδόσεις ήταν άκρως ενθαρρυντικές για την επέκταση του προγράµµατος, αφού οι επιχειρήσεις που συµµετείχαν είδαν τα ποσοστά πληρότητάς τους να αυξάνονται από 33 έως και 55% και κατά τις ώρες αιχµής από 90 έως και 122%.
Επισηµαίνεται ότι ο ∆ήµος της Νέας Υόρκης έχει θέσει και συγκεκριµένες προδιαγραφές για το πώς πρέπει να είναι τα τραπεζάκια, οι καρέκλες αλλά και η πλατφόρµα πάνω στην οποία θα τοποθετούνται. Συγκεκριµένα αναφέρει ότι θα πρέπει να είναι από ποιοτικά οικολογικά υλικά, είτε ανακυκλωµένα είτε πιστοποιηµένα ότι έχουν κατασκευαστεί µε βάση τις αρχές της βιώσιµης ανάπτυξης.